Vrijwillgerswerk in de Filipijnen - Reisverslag uit Puerto Princesa City, Filipijnen van Fabienne Reinders - WaarBenJij.nu Vrijwillgerswerk in de Filipijnen - Reisverslag uit Puerto Princesa City, Filipijnen van Fabienne Reinders - WaarBenJij.nu

Vrijwillgerswerk in de Filipijnen

Door: Fabienne reinders

Blijf op de hoogte en volg Fabienne

15 November 2015 | Filipijnen, Puerto Princesa City

Wie had dat ooit gedacht vandaag de datum behaald van zes maanden backpakken, en dan na te gaan dat mijm eerste plan drie maanden was. Mijn eerste avond in manila was zoals gewoonlijk (ofteel mijm hele reis) een avontuur. Samen met dominic (een duiste jongen) de straat opgegaan opzoek naar food. Wij zagen een streetfood tentje die saté verkochten, wij ons zelf helemaal lekker gemaakt en besteld. Nou ja daar ging het dus mis bij de eerste hap ging ik zowat over mijn nek haha, het bleek dus geen normale sate te zijn maar het waren dus de ingewanden van een varken. Long, lever, hart en de huid. Achja na het eten van een shorpioen kon dit er ook nog wel bij (geen aanrader btw, maarja zoals mijn moeder zal zeggen "eerst proberen en dan mag je het beoordelen wat je er van vindt"). In het hostel werd ik gewaarschuwd voor het verschikkelijke verkeersdrukte in manila. Soms kan je over een stuk van 20 min wel 3 uur overdoen. Je raadt het natuurlijk al, 3 uur te vroeg voor mijm vlucht. Eenmaal aangekomen op palawan stond daar glory, zij is de coördinator van het voluntary project. Van tricycle(local vervoermiddel) en mini van, de rit duurde 2 uur eindelijk aangekomen in tigman village. Het dorpje telt misschien 20 huizen (echt bamboe huisjes), een elementry school en drie locale shops. De locale mensen werken vooral in de rijst en/of coconut velden of zijn vissermannen. Aghja daar zat ik dan, gelukkig samen met een andere vrijwilliger lourens een Nederlandse jongen. Mijm eerste week bestond uit een cultuur week met onder andere taal les(ondertussen spreek ik een beetje indonesies/maleisies & een woordje filipijns, mijn talen knobbel begint eindelijk te groeien), kook les(helaas stelt de filipijnse keuken niet zoveel voor, het is vooral rijst, groenten en vis), waterfall bezocht, narra stad bezocht(ik heb er een nieuwe favorite fast food keten bij, Hallo jollibee is the name) en één bezoekje gebracht aan de puerto princesa met lourens en glory (krokodillen farm en een de big shopping mall een bezoekje gebracht). Wat kunnen kinderen blij zijn met badminton rakets die ik voor hun gekocht heb. Vanaf dat moment heb ik dus verplicht elke dag na schooltijd gebadmintont met de kids. Okal is het 30 graden gewoon fanatiek het spelletje spelen(zweten doe ik toch al 6 maanden lang) & wat kon ik genieten van een koude douche aan het einde van de middag. Mijn kleren wassen met mijn handen haha! Na ik denk ongeveer een paar dagen wist het hele dorp mijm naam (ik kon niet evem onopgemerkt naar de shop lopen, elke keer fabienne fabienne how are you?) Elke avond was het tijd voor een potje biljart met de locale boys, locale regels horen daar natuurlijk bij, in Europa spelen wij met de hele kleur of de halve kleur van de biljart ballen, maar hierin de Filipijnen spelen zij met de nummers, eerst nummer 1 enz. In de weekenden was ik vrij, samen met lourens het eerste weekend doorgebracht in Puerto princesa, bezoekje aan de underground river mocht natuurlijk niet ontbreken. En ja hoor het was weer is tijd voor een bezoekje aan het ziekenhuis, bacteriële oog infectie. Gelukkig achteraf allemaal meegevallen in de prijs, bezoekje spoedeisende hulp is hier gelukkig maar 6 euro! De tweede week helaas maar één dag les gegeven aan mijm kleuters ivm ziek zijn & de kids hadden scouting kamp. Twee dagen vrijwilliger geweest op het scouting kamp van de kids. Van de 250 kids op school zijn er maar 50 kids lid van de scouting, treurig om te horen dat de meesten ouders het niet kunnen betalen, ze moeten een jaar kaart aanschaven van omgerekend 1 euro en een uniform van ongeveer 10 euro! Tweede weekend kwam dominic mij opzoeken in Puerto princesa, weekendje samen doorgebracht, onder andere bezoekje gebracht aan de open prison in pp! Mijn laatste week vrijwilligerswerk stond in het teken van constructie werk, de buiten muren van de school verven. De locals vonden het vooral leuk en interessant om te kijken hoe roos (Nederlandse vrijwilligers) en ik aan het werk waren, daar komt hij aan, als je kan kijken dan kan je ook even je handjes gebruiken en ons een handje helpen. Na een weekje constructie werk heb ik besloten om nog een week langer te blijven om als nog mijn functie van volunteer teacher te behalen. Voordat ik aan mijn laatste week begon ben ik er nog even tussen uitgewerkt om samen met jash en zijn vrienden een weekje te gaan surfen in rizal village (Zuid west van palawan). Jash is een Filipino! Van pp naar rizal is 5 uur met de bus, dat is van den haag naar parijs (de wegen zien en voelen eruit als off road wegen) Surfen is er een beetje bij ingeschoten, omdat er geen golven waren, dus het werd ipv een week surfen alleen een middagje surfen. Als je onderduikt bij de locals kan je geen nee zeggen tegen eten wat zij maken, ik mag jash bedanken voor het leren eten van tonijn, aangezien wij elke avond tonijn hadden van de bbq! Na een weekje ertussen uit geweest te zijn geweest voelde het exht als thuiskomen in tigman. Van groep 3 tot groep 8, van engels, aardrijkskunde, wiskunde lessen gegeven te hebben aan de kids. Kids die vragen waarom mijn huid zo wit is tot teacher you look like barbie, we like the colour of your hair. Glory haar verjaardag gevierd, gezamenlijk gegeten met de family tot karaoke!

Na 23 jaar gaatjes vrij ben ik bang dat ik mijn eerste gaatje heb, thankyou sweet Azië! Na 6 maanden backpakken heb ik mijzelf vandaag maar getrakteerd op een nieuwe tandenborstel haha, sorry mam!

Dikke tranen vanmiddag bij het afscheid nemen van roos & het afsluiten van mijn geweldige mooie en zeker bijzondere vrijwillergs project. Helaas kan ik geen foto's uploaden op facebook aangezien mijm geheugenkaart van mijn telefoon vol is, die houden jullie tegoed! Als afleiding mijzelf en jash getrakteerd op een red horse (local bier). Gelukkig ben ik er wel achtergekomen dat het beroep leraar niks voor mij is!

Mijn eind datum van mijn reis is nog niet bekend.

Gisteren mijn schoen gezet aangezien het weer sinterklaas tijd is, blijkbaar ben ik niet lief geweest, mijn schoen (slippers) waren leeg!

Bij deze een hele dikke kus en knuf!

Een vraag aan jullie, zouden jullie een portie stampot andijvie kunnen opsturen!



  • 15 November 2015 - 16:28

    Esther :

    zo zie je maar weer, dat als er echt niets anders te eten is, dan moet je wel dingen, die je denkt niet te lusten toch eten en blijkt het toch lekker te zijn. Ik denk dat ik de darmen e.d. ook niet zou lusten. je vader misschien wel. Die eet echt alles. Leuk verhaal weer

  • 15 November 2015 - 16:32

    Esther :

    aanvulling op de tekst van Fabienne, was ze vergeten te schrijven:
    Afgelopen vrijdag hadden de teachers van school een afscheidsavondje voor Fabienne georganiseerd. Gezamenlijk gegeten en ze kreeg haar certificaat. En de kids zeiden we will miss you, tomorrow we will cry, we remember your name, you never come back.
    En alle kids hebben verrotte tanden van het snoepen de hele dag door, stinken dat ze doen. Echt triest.

  • 15 November 2015 - 17:45

    Judith:

    Top Fabienne, je kan het nog verlengen met 6 maanden :-)
    Niemand kan je dit afpakken. Ik weet wel dat Ndella dit ook wilt doen, jij bent haar voorbeeld

    kus
    judith

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Fabienne

Actief sinds 13 Mei 2015
Verslag gelezen: 506
Totaal aantal bezoekers 13395

Voorgaande reizen:

15 Mei 2015 - 31 December 2015

Backpakken in Azië

Landen bezocht: